НОЩ
О, нощ, която всичко ми отне
О, нощ, която всичко ми отне
и в себе си погълна тъй безследно,
кажи сега и словото последно,
щом маската от погледа ми сне!
Умряха в тебе толкова души,
затвориха се толкова зеници,
захвърлени самотници в тъмници
изсмука твоя мрак и присуши!
А жадно гледат топлите ти взори -
очите твои - разтопена плът,
потъна в тях светът и се затвори.
И само птичка върху твойта гръд,
отметнала главица, пее, пее,
а ти мълчиш, заслушана във нея...
1922
Η ΝΥΧΤΑ
Ω νύχτα που το είναι μου αφαίρεσες
και μ' εξαφάνισες στου σκοταδιού τις τρύπες
τα τελευταλι αλόγια σου μου είπες
τη μάσκα του προσώπου μου αφαίρεσες
Στα βρόγχια σου πόσες ψυχές τις έρρεψες
και πόσες των ματιών σφαλίσαν κόρες
στου Άδη τα κελλιά - ω μαύρες ώρες-
τον κόσμο έχεις ρουφήξει και τον έρρεψες
Διψάω για το βλέμμα σου που βράζει
τη σάρεκα των ματιών σου όταν λιώνει
κι όλο το σύμπαν μέσα σου βουλιάζει
και μόνο ένα πουλάκι ένα τσόνι
στον κόρφο σου τραγούδι αρχινάει
κι εσύ σωπαίνεις και το ακούς στα χάη
Μετ: Αντώνης Παπαϊωάννου
Η κυρία της φωτό είναι η Tzanka Vacheva μοντέλο από τη Σόφια
No comments:
Post a Comment